Ruszamy z okolic dworca PKP [1] w Szklarskiej Porębie Górnej lub z rozwidlenia dróg do Pragi i Świeradowa obok hotelu Sudety. Początkowo przemieszczamy się idąc ulicami Szklarskiej. Mijamy skałki "Krzywe Baszty" i "Krucze Skały" oraz Muzeum "Huty Julia" znajdujące się niedaleko mostu, którym przeprawiamy się przez Kamienną. Około 100 metrów za tym mostem skręcamy w lewo, z międzynarodowej drogi do Pragi, wchodząc wreszcie do lasu. Teraz idąc około 1,5 km docieramy do "Rezerwatu Wąwozu Kamieńczyka" mijając jeszcze po drodze skrzyżowanie ze szlakami: czarnym i zielonym. Pierwszy z nich oprowadza turystów dookoła Szklarskiej Poręby pokazując wiele interesujących miejsc i obiektów, natomiast drugi jest łącznikiem ze szlakiem żółtym, w kierunku Łabskiego Szczytu (1472 m).

Wdsp. Kamieńczyka [2] - najwyższy wodospad w polskich Karkonoszach. Woda płynąca Kamieńczykiem spada tutaj z wysokości 27 m, po trzech progach do głębokiego wąwozu zbudowanego z pionowych, granitowych ścian o wysokości od 20 do 25 m. Przepiękny kanion 100 metrowej długości można zobaczyć schodząc na dół schodami i dalej spacerując po żelaznym tarasie widokowym. Wodospad jest widoczny również z góry, ale to już nie to samo wrażenie!
      Dalsza droga biegnie już po terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. Idziemy kamienistą,   utwardzoną drogą jezdną, przypominającą bardziej ulicę,   a nie szlak górski. W przeważającej części jest ona osłonięta lasem tak, więc tylko przez moment, korzystając z wyrębu, możemy spojrzeć na dolinę Kamiennej i Wysoki Grzbiet w Izerach. Przed samą Halą Szrenicką, gdy widzimy już w oddali budynek schroniska, czeka nas jeszcze strome podejście pod górę, ale zapewniam Was, że lepiej się wspinać na tym odcinku, niż schodzić na dół ze zmęczonymi nogami .

Hala Szrenicka [3] - nazwa ta nie jest przypadkowa, bo rzeczywiście Hala Szrenicka jest ogromną łąką, na której kiedyś wypasano bydło. Porasta ją bujna roślinność m. in. ciemiężnica zielona, modrzyk górski, goryczka trojeściowa, tojad mocny, sasanka alpejska, podbiałek alpejski i inne. Przez pewien czas nazywano to miejsce Graniczną Łąką ze względu na to, że hala obejmuje również tereny po stronie Czeskiej. W roku 1787 wybudowano na Hali Szrenickiej pierwszą budę pasterską, którą z czasem przekształcono na schronisko. Murowany budynek powstał dopiero w 1895 roku. Parokrotnie przebudowywany, m. in. w latach 1939 i 1962, został uszkodzony przez pożar w roku 1975. Został jednak odbudowany i jest obecnie największym schroniskiem w polskich Karkonoszach. W okolicy Hali Szrenickiej swój początek biorą popularne trasy narciarskie: "Lollobrygida" i "Śnieżynka".

Oficjalna strona schroniska www.hala-szrenicka.com

Na Szrenicę jest stąd bardzo blisko, chciałoby się powiedzieć "rzut beretem". Najpierw wdrapujemy się czerwonym szlakiem na grzbiet Karkonoszy, gdzie przebiega granica z Republiką Czeską, a później idziemy jeszcze kawałek drogą jezdną na sam szczyt Szrenicy i do schroniska, które się tam znajduje. Uważajcie zimą! Gdy występuje tu mgła łatwo zgubić drogę ze względu na brak drzew. W ten oto sposób po mało wyczerpującej wędrówce docieramy do celu naszej wędrówki.